ΜΕΓΑ ΣΠΗΛΑΙΟΝ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Φωτογραφική επιμέλεια ΧΡΟΝΟΣ

Η Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου βρίσκεται στο 10ο χιλιόμετρο του δρόμου Καλαβρύτων – Πούντας – Ε.Ο. Πατρών – Αθηνών.
Είναι χτισμένη σε ένα εντυπωσιακό τοπίο στην είσοδο μιας φυσικής σπηλιάς.
Από το όνομα κιόλας  του μοναστηριού μπορεί κάποιος να καταλάβει πως έχει σχέση με σπηλιά. Πραγματικά μέσα στο μοναστήρι υπάρχει μια σπηλιά όπου τρέχει και το αγίασμα της αγίας κόρης  όπως λέγεται..


Χτίστηκε το 362 από τους Θεσσαλονικείς αδερφούς, Συμεών και Θεόδωρο. Είδαν ξεχωριστά ο καθένας μια οπτασία με την εντολή να μεταβούν στην Αχαΐα και να βρουν την ιερή εικόνα της Παναγίας από μαστίχα και κερί, φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Περιπλανήθηκαν στην περιοχή της Ζαχλωρούς, μέχρι που συνάντησαν την βοσκοπούλα Ευφροσύνη, η οποία τους οδήγησε στο σπήλαιο που βρισκόταν η Ιερή Εικόνα. Με μεγάλη ευλάβεια οι δύο μοναχοί πήραν την εικόνα έξω από το σπήλαιο και καθάρισαν από τα φυτά τον ιερό χώρο, και γύρω από αυτόν άρχισαν να χτίζουν ναό και μικρά κελιά.

Ας δούμε τι λέει για αυτή την ιστορία όμως η λαϊκή μας παράδοση...
Παλαιότερα η περιοχή που είναι τώρα χτισμένο το μοναστήρι του Μ.Σπηλαίου ήταν γεμάτη από αγριόχορτα και θάμνους. Σε εκείνη την περιοχή μια νεαρή κοπέλα που την ονόμαζαν Αγία κόρη λόγω της αφοσίωσής της στην Παναγία έβοσκε τα κατσίκια της. Μια μέρα ένα από τα κατσίκια της μπήκε χωρίς να το θέλει μέσα στη σπηλιά .Οταν βγήκε η κοπέλα παρατήρησε πως η μουσούδα του ήταν γεμάτη νερά. Τότε και η κοπέλα μπήκε μέσα και είδε ότι από ένα σημείο έτρεχε νερό. Δίπλα στη βρύση υπήρχε παρατημένη και η εικόνα της Παναγίας μια από τις τρείς που έφτιαξε ο ευαγγελιστής Λουκάς. Ταυτόχρονα άκουσε μια φωνή που έλεγε πως σε εκείνο το μέρος θα έρθουν δυο καλόγεροι για να χτίσουν το μοναστήρι.
Ετσι έγινε. Ηρθαν οι δυο μοναχοί από τη Θεσσαλονίκη και μαζί με την κοπέλα αποφάσισαν να κάψουν τα άγρια χόρτα και τους θάμνους ώστε να καθαρίσει η περιοχή και να χτίσουν το μοναστήρι. Ομως εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ένας δράκος από το βάθος της σπηλιάς. Μέσα από την εικόνα της Παναγίας βγήκε μια λάμψη κι έκαψε το δράκο.
Λένε πως κόκαλα του δράκου υπήρχαν στο μοναστήρι μέχρι τη μεγάλη φωτιά που έκαψε το μοναστήρι και μαζί και τα τελευταία απομεινάρια του δράκου.

Το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου υπήρξε φάρος της Ορθοδοξίας και φρούριο κατά των Τούρκων κατακτητών. Δέχτηκε πολλές επιθέσεις αλλά ποτέ δεν κατακτήθηκε. Καταστράφηκε τέσσερις φορές από πυρκαγιές, το 840, το 1400, το 1640 και το 1934, πάντα όμως η εικόνα της Παναγίας έμενε ανέπαφη. Κατά την επίθεση του Ιμπραήμ τον Ιούνιο του 1827 είναι γνωστή η ηρωική απάντηση του ηγούμενου Δαμασκηνού: «….δια να προσκυνήσωμεν είναι αδύνατον…αν έλθης εδώ να μας πολεμήσης και μας νικήσης, δεν είναι μεγάλο κακόν, διότι θα νικήσης παπάδες, αν όμως νικηθής …θα είναι εντροπή σου…»

Το μαύρο Δεκέμβριο του 1943, τα Ναζιστικά στρατεύματα την 8η του μήνα λεηλάτησαν, έκαψαν το μοναστήρι και εκτέλεσαν 16 άτομα, μοναχούς, επισκέπτες και υποτακτικούς. Ακόμη, εκτέλεσαν 9 μοναχούς στη θέση Ψηλός Σταυρός.
Παρ’ όλες τις καταστροφές, τις πυρκαγιές και τις λεηλασίες η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου υψωνόταν ακόμα καλύτερη και μεγαλοπρεπής. Σήμερα υψώνεται σε οκτώ ορόφους συνεχίζοντας την ιστορική πνευματική πορεία τους.
Τα τελευταία χρόνια λειτουργεί με καθοδήγηση του ηγούμενου Ιερωνύμου.
Πολύτιμα κειμήλια
Η Μονή διαθέτει μεγάλο πλούτο κειμηλίων, μεταξύ των οποίων εξαιρετική θέση κατέχει η εικόνα της Παναγίας, που φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Επίσης, διαθέτει ένα σπάνιο λάβαρο με τις μορφές τριών βυζαντινών αυτοκρατόρων, εθνικές στολές, ένα πολύτιμο σταυρό με Τίμιο Ξύλο, λειψανοθήκες με οστά Αγίων και των ιδρυτών της Μονής, Ευαγγέλια σε περγαμηνές κλπ. Διαθέτει επίσης βιβλιοθήκη με περισσότερους από 3.000 τόμους, καθώς και πλήθος χειρογράφων

πληροφοριες  καλαβρυτα ,8848

Ανάρτηση Από την  ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ