"Ας Μιλήσουμε Επιτέλους" για το Χρήμα των Σκοπίων και για τα Τούρκικα όπλα στη Θράκη μας.

Ο βωμός του κέρδους στο όνομα των… Σκοπίων!

Είναι FYROM και όχι MK...!!!

Το εύκολο χρήμα είναι γνωστό πως το κυνηγάμε όλοι. Αλλά όταν το εύκολο χρήμα χρηματοδοτεί ανθελληνικές προπαγάνδες και γεμίζει τα ταμεία εκείνων που ονειρεύονται μία μικρότερη Ελλάδα, τότε το… «φαινόμενο» παίρνει άλλες διαστάσεις. Η περίπτωση που σήμερα καταγγέλλεται από το καλύτερο ιστολόγιο, TaXalia, δείχνει πως, δυστυχώς, δεν έχει γίνει κατανοητό σε ικανοποιητικό βαθμό το πρόβλημα που δημιουργεί το "κυνήγι του θησαυρού"...
Φυσικά και γνωρίζουμε πως ένα πλήθος Ελλήνων επιχειρηματιών έχει δραστηριοποιηθεί στα γειτονικά Σκόπια (FYROΜ) σε μία απόπειρα επέκτασης των εταιρικών δραστηριοτήτων στα Βαλκάνια, με μικρότερο κόστος. Απόλυτα κατανοητό και εν πολλοίς επικροτείται η ενέργεια αυτή, όταν συμβάλει στην οικονομική εξάρτηση από την Ελλάδα και την εισροή κεφαλαίων στην χώρα μας. Κάλλιστο είναι το προσδοκώμενο αποτέλεσμα να φέρνει μόνο θετικά αποτελέσματα και αυτό είναι δυνατόν να επιτευχθεί εάν ο «ιός του υπερκέρδους» δεν κατακτήσει τον Έλληνα επιχειρηματία, που θα τολμήσει να συνδυάσει το επιχειρηματικό του δαιμόνιο με την εθνική προσφορά.
Υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά παραδείγματα εταιρειών, που έχουν υποπέσει στο λάθος να κατασκευάζουν προϊόντα στα Σκόπια και να τα εισάγουν στην Ελλάδα, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα εταιρικά κέρδη… Αυτές οι εταιρείες έχουν βρεθεί θύματα στο «κυνήγι» του εύκολου χρήματος και ταυτόχρονα βασικοί χρηματοδότες ενός δικτατορίσκου που η μόνη του ενασχόληση (και σε καθημερινή βάση) είναι να εφευρίσκει τρόπους παρενόχλησης της Ελλάδας ή ακόμη (εάν είναι δυνατόν) και ουσιαστικών πολιτικών και διπλωματικών «χτυπημάτων», αποσκοπώντας στην μείωση του κύρους της χώρας μας ή και την υφαρπαγή Ελληνικών εδαφών.
Το πρόσφατο καταγγελθέν περιστατικό που δημοσιεύθηκε στο εγκυρότατο TaXalia, αποδεικνύει των γραφομένων το αληθές και δημιουργεί σωρεία σκέψεων για την πιθανή αντιμετώπιση των Ελλήνων καταναλωτών απέναντι σε εκείνους τους Έλληνες επιχειρηματίες που δεν σέβονται την χώρα στην οποία (υποτίθεται πως) έκαναν τα πρώτα τους επιτυχημένα επιχειρηματικά βήματα. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να παρεμβληθεί στο «επιχειρηματικό δαιμόνιο» αυτών των ανθρώπων, που αποφάσισαν να επενδύσουν εκτός Ελλάδας, με πολλούς κινδύνους αποτυχίας, κυρίως λόγω των εύθραυστων τοπικών οικονομιών αλλά και (όπως στην περίπτωση των Σκοπίων) της εχθρικής στάσης της τοπικής κοινωνίας. Θα μπορούσαν, όμως, οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες να πωλούν τα προϊόντα τους με άλλη ονομασία και σε άλλες χώρες, χωρίς να εκμεταλλεύονται το καλό όνομα που απέκτησαν στην Ελλάδα…
Στον βωμό του κέρδους, πολλοί υποκλίνονται και «καταθέτουν τα πάντα» για να καταφέρουν να επιτύχουν (τον μοναδικό στόχο που έχουν θέσει), αγνοώντας πως την ίδια στιγμή όχι μόνο πως προσβάλλουν βάναυσα την χώρα καταγωγής τους, αλλά επιπλέον, στηρίζουν οικονομικά τις ανθελληνικές κινήσεις του Νίκολα Γκρούεφσκι και της παρεούλας του (να υπενθυμίσουμε πως οι επενδύσεις που προτιμάει να κάνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της FYROM βρίσκονται εκτός Σκοπίων, στην Τσεχία, όπου χτίζει εργοστάσιο…).
Πώς θα ένιωθαν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες εάν οι εργαζόμενοι σε αυτούς, αγόραζαν προϊόντα από τους ανταγωνιστές τους; Φυσικά και δεν τίθεται θέμα συναγωνισμού της Ελλάδας με την FYROM, αλλά τίθεται ένα θέμα σεβασμού το οποίο το έχει απωλέσει πλήρως η πολιτική ηγεσία του γειτονικού κρατιδίου, η οποία αρκείται στο να «αποδέχεται» την Ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα, προκειμένου να εισπράξει (από φόρους, πρόστιμα και άλλα πολλά που έχουν εφεύρει τα «Μακεδονοειδή» για να γεμίζουν τα ταμεία της κυβέρνησης Γκρούεφσκι).
Πώς περιμένουν, αλήθεια, οι επιχειρηματίες, να αντιμετωπιστούν από τους Έλληνες καταναλωτές, οι οποίοι τυγχάνει να βρίσκονται και εκτός Ελλάδας; Είναι η ανοχή καλός σύμβουλος; Και αν ναι, γιατί δεν επιδεικνύουν και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, την σχετική ανοχή και κατανόηση απέναντι στους Έλληνες καταναλωτές που τους έχουν στηρίξει οικονομικά στο παρελθόν, τους έχουν αναδείξει στον επιχειρηματικό κόσμο και απλά δεν επιθυμούν την ενδυνάμωση της φασιστικής παρεούλας του Γκρούεφσκι;
Και εάν θέλουν, οι Έλληνες επιχειρηματίες να σέβονται και να τους σέβονται, τότε πολύ απλά μπορούν να μην αναγράφουν στα προϊόντα τους (που κατασκευάζονται στα Σκόπια) το ΜΚ, αλλά το FYROM που αποτελεί και το επίσημο όνομα του κρατιδίου… Η καλύτερη λύση, για ανθρώπους που επιθυμούν να είναι σύννομοι και όχι σύμφωνοι με τα οικονομικά και πολιτικά δεδομένα…
Αναρτήθηκε από τον "Κωνσταντίνος"

================================================

Η διακίνηση όπλων από την ΜΙΤ και η Θράκη...

Τι γίνεται σήμερα στη Θράκη;

Την παρουσία οργανωμένων πυρήνων της τουρκικής ΜΙΤ στο Αιγαίο (Ρόδο) και σε άλλες ευαίσθητες περιοχές φέρνει στο προσκήνιο η κυριακάτικη εφημερίδα "Το Παρόν" με ρεπορτάζ το οποίο κάνει λόγο για "δημιουργία ομάδων εντός της χώρας απο της τουρκικές μυστικές υπηρεσίες που μπορούν ανα πάσα στιγμή να προκαλέσουν καταστάσεις εσωτερικού αντιπερισπασμού" δηλαδή ένοπλης ανατρεπτικής δράσης απο οργανωμένους πυρήνες.
Φυσικά η αλήθεια είναι ότι οι εν λόγω υπηρεσίες ουδέποτε περιορίστηκαν σε αμιγώς κατασκοπευτικές δραστηριότητες εντός της ελληνικής επικράτειας καθώς η δράση τους περιελάμβανε κάθε λογής "αγαθοεργίες" απο συστηματικούς εμπρησμούς μέχρι πάσης φύσεως δολιοφθορές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εν λόγω δράσης αποτελεί η (παλιά μέν, επίκαιρη δε) υπόθεση του λαθρεμπορικού Ivy-B την οποία αποκάλυψε αρχικά η εφημερίδα "Το Βήμα" στις 3 Ιουλίου 1983 και στην οποία αναφέρεται εκτενώς ο δημοσιογράφος Μάνος Ηλιάδης (βλ. "Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και η ΜΙΤ", σελ. 423).
Το Ivy-B, ένα παλιό φορτηγό 334 τόνων με αγγλική σημαία (φωτό) ήταν ο πρωταγωνιστής σε αυτή την άγνωστη εν πολλοίς ιστορία, η οποία είναι ενδεικτική της μεθοδικότητας αλλά και μακρόχρονης ανατρεπτικής δράσης των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην Θράκη καθότι μιλάμε για το 1983, δηλαδή 27 ολόκληρα χρόνια πριν από την Θράκη του προξενείου, του Μουσταφά Σαρνίτς και των λοιπών αστέρων του τουρκικού παρακράτους...
Το εν λόγω σκάφος (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είχε εμπλακεί στο παρελθόν σε υποθέσεις λαθρεμπορίας όπλων για τους Ταμίλ) αρχικά εθεάθει να πλέει χωρίς φώτα πορείας ανοιχτά του Πόρου, γεγονός το οποίο κίνησε την περιέργεια του πληρώματος του περιπολικού σκάφους της τότε θαλάσσιας Οικονομικής Αστυνομίας το οποίο και διενήργησε έλεγχο επι του σκάφους.
Ο έλεγχος απέδωσε περι του 2,5 τόνους όπλων, πυρομαχικών και έντυπου υλικού τα οποία όμως αποκάλυψαν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την δράση και τους σκοπούς των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Το φορτίο περιείχε συνολικά 90 τυφέκια G-3 χωρίς αριθμούς σειράς και 180 γεμιστήρες, 2 πυροβόλα MG-3 και 35.000 φυσίγγια των 7,62mm για τα προαναφερθέντα όπλα, 10 ημιαυτόματα πιστόλια με 3.200 φυσίγγια των 9mm, 200 πλάκες ΤΝΤ με 1000 μέτρα βραδύκαυστου φυτιλιού, πυροκροτητές και συστήματα ηλεκτρικής πυροδότησης καθώς και αριθμό φορητών ασυρμάτων.
Το υλικό συνοδευόταν απο τουρκικά φυλλάδια για την χρήση των όπλων και λοιπό έντυπο υλικό για την διεξαγωγή ανορθόδοξων επιχειρήσεων, πάντα στην τουρκική. Προφανώς και δεν επρόκειτο για μια απλή υπόθεση λαθρεμπορίου όπλων.
Πιθανολογείται ότι τελικός προορισμός του πλοίου ήταν κάποια ερημική τοποθεσία στην Αττική, όπου οι σύνδεσμοι τοπικοί σύνδεσμοι των Τούρκων θα φρόνιζαν για την προώθηση των όπλων στους τελικούς παραλήπτες στην Δυτική Θράκη............>>
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους"